"Υβριδικός" πόλεμος χαμηλής έντασης κατά της Ελλάδας

Οι δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού Μπινάλι Γιλντιρίμ στην Κύπρο διαλύουν τις αφέλειες και τις αυταπάτες της ηλίθιας πολιτικής που για πολλά χρόνια εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα, εις βάρος της Ελλάδας.
✎ Μ. Βασιλείου Defense-point
♛ Μπορεί βέβαια οι πολιτικοί να δελεάζονται, παρασύρονται, αναγκάζονται, ή εκβιάζονται ώστε να στρέφονται διαχρονικά εναντίον του Ελληνικού πληθυσμού, της κοινωνίας και των κρατικών δομών, άρα και της επιβίωσης των Ελλήνων

...
οι δηλώσεις του Τούρκου πρωθυπουργού Μπινάλι Γιλντιρίμ στο πλαίσιο συνέντευξης με τον «πρωθυπουργό» των κατεχομένων στην Κύπρο ... ξεκαθαρίστηκε πέραν πάσης αμφιβολίας το είδος της στρατηγικής που ακολουθεί η Τουρκία σε μια προσπάθεια να «γονατίσει» την Ελλάδα.
...
Ας όψονται οι εν Ελλάδι ηλίθιοι που χαριεντιζόντουσαν μαζί τους με κάθε ευκαιρία, οι οποίοι επιστρέφοντας στη χώρα ανακάλυπταν νέες εποχές στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και μιλούσαν οι αφελέστατοι για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και ασφάλειας, ανταλλαγές επισκέψεων και λοιπές… «τρίχες».

η αναφορά Γιλντιρίμ στην τουρκική Δικαιοσύνη ... στοχεύουν να φτάσουμε σε ένα σημείο να τους παρακαλάμε εμείς να ανταλλάξουμε τους υποτίθεται πραξικοπηματίες Τούρκους αξιωματικούς με τους δικούς μας
Ακολουθούν με κάποιες παραλλαγές τη στρατηγική της χαϊδεμένης τους Χαμάς την οποία διάφοροι θαύμαζαν εδώ στην Ελλάδα και κατά βάθος πανηγύριζαν τόσο όταν απήγαγε ισραηλινούς στρατιώτες όσο και όταν πετύχαινε λεόντειες συμφωνίες να τους ελευθερώσει έναντι χιλιάδων κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές, ακόμα και αποδεδειγμένα τρομοκρατών.

Πρόκειται για μια κατάσταση ΠΟΛΕΜΟΥ χαμηλής έντασης με την Ελλάδα, στον οποίο η χώρα μας εισέρχεται από θέση αδυναμίας και όχι μόνο διότι ο επιτιθέμενος έχει το πλεονέκτημα της επιλογής του τόπου και του χρόνου. Δυστυχώς και το τονίζουμε, διπλωματική απάντηση σε αυτό δεν υπάρχει, με τα σημερινά δεδομένα.
...
ας μην αρχίσουν τις αποσπασματικές ερμηνείες περί τουρκικών εκλογών και της ανάγκης του Ερντογάν να παραστήσει τον σκληρό για να εκλεγεί
...
ας καταλάβουν το αδιέξοδο στο οποίο οδήγησαν δηλώσεις τύπου Πάγκαλου «τι θέλετε να κάνουμε πόλεμο»
...
τους έχει γίνει συνήθεια το να μεταφέρουν οποιοδήποτε θέμα με την Τουρκία στην ΕΕ και να ζητούν τη στήριξή της
...
όταν νομίζανε ότι ασκούσαν «ειρηνιστική» πολιτική, το μόνο που έφεραν στην επόμενη «στροφή», είναι τη σύγκρουση πιο κοντά. Δεν αντιλαμβάνονταν ότι παρατώντας στην τύχη τους τις Ένοπλες Δυνάμεις, διότι αυτό έκαναν όλοι την τελευταία δεκαετία χωρίς εξαιρέσεις, καταδίκαζαν τη χώρα
...
Τα παιδάκια του χαβαλέ εκεί στο Μέγαρο Μαξίμου ... με τον σύμβουλο στρατηγικής, εξειδικευμένο στην ενασχόληση με την κάνναβη, τον Νίκο Καρανίκα ... μήπως κατάλαβαν πλέον τι «βόμβα» τοποθέτησαν στα χέρια τους οι ιδεοληψίες και τα παρανοϊκά με τα οποία μεγάλωσαν τη δεκαετία του 1990, δηλητηριάζοντας τουλάχιστον μια γενιά; Κάποιοι εκεί έξω τους έβλεπαν να πηγαίνουν προς την εξουσία και γελούσαν
...
Έτσι την πάτησε ο Κώστας Σημίτης με τις ηλιθιότητες που έγραφε στο βιβλίο του για τους εξοπλισμούς και τις αμυντικές δαπάνες. Με το που πήρε το τιμόνι στα χέρια, φρόντισε η Τανσού Τσιλέρ να του εξηγήσει πως παίζεται το παιχνίδι.

Οι αφέλειες και οι αυταπάτες πληρώνονται.


Σχόλια:

Υπάρχει όμως και μια άλλη ερμηνεία:
Οι "Έλληνες" πολιτικοί δεν είναι ούτε αφελείς ούτε ηλίθιοι, ούτε έχουν αυταπάτες.

Σκόπιμα εφαρμόζουν πλύση εγκεφάλου του Ελληνικού πληθυσμού και συστηματική αποσάρθρωση της κοινωνίας και του κράτους.

Είναι χαμηλού επιπέδου εκτελεστικά όργανα, στους οποίους ανατίθεται κατά περίπτωση εντολές. Οι εντολές αυτές αφορούν κυρίως την διαχείριση του Ελληνικού πληθυσμού, για να αποδέχεται αυτά που του επιβάλλονται, και μάλλον τίποτα παραπάνω. Το αν θα παραμείνουν στην πολιτική σκηνή εξαρτάται από το πόσο καλά θα εφαρμόσουν τις εντολές τους.

Οι περισσότερες από αυτές τις εντολές είναι βραδυφλεγούς δράσεως και στοχεύουν:
1. στον Ελληνικό πληθυσμό
2. στην Ελληνική κοινωνία και
3. στις Ελληνικές κρατικές δομές.

Ενδεικτικά:

  • Το βιβλίο του Σημίτη για τις αμυντικές δαπάνες, δεν είναι ηλιθιότητα.
    Το έγραψε για να καλλιεργήσει τάσεις στον πληθυσμό, και να επηρεάσει στελέχη, στην κατεύθυνση του ότι η ένοπλη επιβίωση είναι άχρηστη στον "αγγελικό" κόσμο που έρχεται, έστω και σαν τελευταίο μέσον επιβίωσης.
    Καλλιέργησε την εντύπωση ότι αυτός που είναι οικονομικά ισχυρός δεν χρειάζεται όπλα.
    Και το έκανε απολύτως σκόπιμα, γιατί όποιος κοιτάξει τους καταλόγους των κρατών θα δει ότι η ισχυρή οικονομία είναι παντού και πάντα ανάλογη με την στρατιωτική ισχύ.
    Αποκλείεται ο Σημίτης να μην είχε στην διάθεσή του ή να μην μπορούσε να ερμηνεύσει ένα κατάλογο με τρεις στήλες (κράτος, οικονομία, ένοπλες δυνάμεις).
    Αν δεν είχε ένα τέτοιο κατάλογο, θα μπορούσε να τον ζητήσει από τον αδελφό του Σπύρο, καθηγητή στη Γερμανία, διευθυντή στην υπηρεσία Προστασίας Προσωπικών δεδομένων στη Γερμανία, που παραδοσιακά διατηρεί στενές σχέσεις με τις γερμανικές υπηρεσίες πληροφοριών (BND).
     
  • Η συμπεριφορά του Σημίτη στα Ίμια, δεν ήταν αφέλεια, ή απέχθεια στους στρατιωτικούς, ή νοητική υστέρηση, ή άγνοια το ότι σε μια κρίση μαζεύεις τέσσερις υπουργούς, ενημερώνεσαι, και παίρνεις αποφάσεις Ήταν προσχεδιασμένη στάση με τρεις στόχους ταυτόχρονα:
     1. Να αδρανοποιήσει την Ελληνική απόκριση.
     2. Να σπιλώσει την εικόνα των Ενόπλων Δυνάμεων στον Ελληνικό πληθυσμό.
     3. Να εγκαταστήσει την τουρκική διεκδίκηση.
    Και τους πέτυχε και τους τρεις.
    Αυτή ήταν και η πρώτη κρίση που συμμετείχαν σαν συντελεστές και οι δυνάμεις των μαζικών μέσων ενημέρωσης (Ελλάδας και Τουρκίας) παράλληλα με τις στρατιωτικές.
    Δεν είναι καθόλου τυχαία η μακροχρόνια παραμονή του στην κυβέρνηση.
     
  • Ο Σημίτης (και ο Παπαντωνίου) δεν παρότρυναν τυχαία ή από αφέλεια τον Ελληνικό πληθυσμό να πουλήσει τα χωράφια του και να βάλει τα λεφτά του στο χρηματιστήριο. Ήταν μέρος του οικονομικού πολέμου εναντίον του Ελληνικού πληθυσμού.
     
  • Ο Βενιζέλος δεν έθετε τυχαία το ερώτημα:
    "κανόνια ή βούτυρο;".
    Ούτε είναι τόσο ηλίθιος. Καλλιεργούσε στον πληθυσμό ένα σοφιστικό δίλημμα, για να τον κατευθύνει στο βούτυρο, και να αποστρέφεται την ένοπλη υπεράσπιση της επιβίωσής του. Αποκλείεται να μην ξέρει την απάντηση, ότι χρειάζεσαι τόσα κανόνια όσα για να διαφυλάσσεις το βούτυρό σου.
     
  • Ο Πάγκαλος, δεν άφησε τυχαία να κυκλοφορήσει η φράση του:
    "θα πούμε ότι τη σημαία την πήρε ο άνεμος".
    Μπορεί να έκανε προσωρινή ζημιά στη δημοτικότητά του, αλλά οι εντολές του ήταν να περάσει το μήνυμα στον Ελληνικό πληθυσμό, ότι η σημαία δεν είναι τόσο σημαντική. Θυμηθείτε και τις σειρές επεισοδίων καψίματος της σημαίας, και την στάση των πολιτικών και των κυβερνήσεων, έναντι των εθνικών συμβόλων.
     
  • Ο Πάγκαλος δεν έλεγε τυχαία:
    "τι θέλετε να κάνουμε, πόλεμο;".
    Ούτε αυτός είναι τόσο ηλίθιος. Έσβυνε από τον πληθυσμό, το ότι υπάρχει και η τελευταία επιλογή της ένοπλης επιβίωσης. Τον ωθεί να παραδοθεί χωρίς να υπερασπίσει τον εαυτό του.
     
  • Ο Γ. Παπανδρέου, δεν βγήκε τυχαία στα διεθνή μέσα ενημέρωσης να δηλώσει ότι
    κυβερνά μια χώρα από διεφθαρμένους, κλέφτες, ανίκανους και ηλίθιους, τους Έλληνες.
    Η πράξη του αυτή στον ψυχολογικό πόλεμο λέγεται καλλιέργεια αυτοενοχής, ώστε το θύμα να νομίζει ότι αυτό φταίει για τα δεινά που του επιβάλλονται. Και πέτυχε.
    Κανείς δεν του είπε ότι αυτός ήταν στα ανώτερα κλιμάκια κυβέρνησης της χώρας στα τελευταία 20 χρόνια, και μάλιστα σε καίριες θέσεις, όταν σκόρπαγε χρήματα σε περίεργες ΜΚΟ.
     
  • Και δεν είναι καθόλου τυχαία η φράση του Πάγκαλου:
    "μαζί τα φάγαμε"
    που ακολούθησε. Έβγαλε και αυτός βιβλίο. Με σοφιστικό τρόπο εξίσωνε το μερίδιο ενός ψηφοφόρου των 1000 Ευρώ, με τον πολιτικό που παίρνει αποφάσεις δισεκατομμυρίων. Καλλιέργεια αυτοενοχής στον πληθυσμό.
     
  • Οι ερμηνείες για το ότι η Τουρκία τα κάνει για εσωτερική κατανάλωση, για τις εκλογές, το λέει αλλά δεν το εννοεί κτλ. ενώ είναι δημοσιευμένα τα στοιχεία για την Στρατιά του Αιγαίου, δεν είναι άγνοια ή λανθασμένη εκτίμηση.
    Αν για 20+ χρόνια οι πολιτικοί δεν μπορούν να εκτιμήσουν τι σημαίνει μια στρατιά έτοιμη στα σύνορά τους, κάτι δεν πάει καλά. Το ξέρουν καλά, αλλά οι εντολές τους είναι να προετοιμάσουν την υποδούλωση του Ελληνικού πληθυσμού στους μουσουλμάνους.
     
  • Ο Τσίπρας το 2008 δεν έφερε τυχαία στη δεξίωση του Προέδρου της Δημοκρατίας την μετανάστρια από τη Σιέρρα Λεόνε. Η εμφάνιση αυτή ήταν διαβατήριο για την πρωθυπουργία. Ήταν ένα μήνυμα στον Ελληνικό πληθυσμό, να αρχίζει να συνηθίζει την παρουσία, την ακόλουθη συμβίωση, και την υποταγή στους μετανάστες, τους οποίους αθρόα ελληνοποιεί τώρα.
     
  • Όταν οι Τούρκοι δημιουργούν επεισόδια στα σύνορα, δεν είναι τυχαίο ή ανοησία ή άγνοια, το ότι η κυβέρνηση Τσίπρα, λέει ότι απευθύνεται  και θέτει το θέμα στην ΕΕ.
    Δηλαδή στη Γερμανία που:
     - έχει πάνω από 30 συμφωνίες αμυντικού εξοπλισμού με την Τουρκία,
     - θα τους δώσει και τα υποβρύχια τύπου 214, ενώ επίσημα καλεί την Ελλάδα σε εποικοδομητική συνεργασία στο Αιγαίο με τους Τούρκους.
    Είναι στάση που καλλιεργεί εφησυχασμό (ναρκώνει) τον Ελληνικό πληθυσμό, για να μην σκέφτεται ότι κάτι πρέπει να κάνει, κάπως να προετοιμαστεί, να δραστηριοποιηθεί, να πάρει κάποια μέτρα.
    Μετά
      - θα διαρρέει ειδήσεις ότι  "είναι όλοι στον καναπέ",
      - αν αντιδράσουν θα είναι "ετερόκλητος όχλος",
      - θα λέει σας είπαμε ότι "θα το ρισκάρουμε" και μας ψηφίσατε,
      - μπορεί να είχε και "αυταπάτες"
    για τον επόμενο κύκλο αυτοενοχής στις επερχόμενες καταστροφές.
Μην τρέφει κανείς αυταπάτες για το τι έρχεται.
Οι πολιτικοί εφαρμόζουν την τακτική με την οποία τα SS διαχειρίστηκαν τους Εβραίους στην τελική φάση στο ολοκαύτωμα.
Όταν τους οδηγούσαν στα στρατόπεδα εξόντωσης, τους έλεγαν ότι είναι εργοστάσια, στα οποία θα δουλέψουν (arbeit macht frei, η εργασία απελευθερώνει)
Έβαζαν και κρατουμένους να παίζουν μουσική στην υποδοχή.
Έξω από τον θάλαμο αερίων, τους έλεγαν ότι είναι λουτρό, και μόλις βγουν να δηλώσουν τι μπορούν να κάνουν, για να τους βάλουν σε θέσεις στο εργοστάσιο.


Λέξεις εντοπισμού: #Υβριδικός #Τουρκία #Σχόλια

Δημοφιλή

Περί της ροζ σημαίας

Τo παραμύθι της επωφελούς Συμφωνίας των Πρεσπών

Ράμφος: Βάση της κοινωνίας είναι η οικογένεια με πατέρα και μητέρα

Στις ΗΠΑ οι παράνομοι μετανάστες θα κρίνουν τις εκλογές

Ευρωεκλογές 2024, μια ματιά στις ΗΠΑ