Φόβος και πολιτική
● Όταν οι άνθρωποι φοβούνται, κλείνονται στον εαυτό τους, και υποβαθμίζονται οι διαδράσεις μεταξύ τους και οι κοινότητες.
● Η συστημική τηλεόραση επιδεινώνει το πρόβλημα.
✎ Φ. Μαστρογιάννη
Η χρήση του φόβου ως εργαλείο άσκησης πολιτικής είναι αρκετά παλιά. Τα ΜΜΕ και ιδίως η τηλεόραση έχουν χρησιμοποιηθεί, πολλάκις, από τους πολιτικούς ως μέσο διασποράς φόβου.
Υπάρχουν (Barry Glassner) τρεις τεχνικές έγερσης φόβου.
Η παραπάνω αναφορά γίνεται για τα συστημικά ΜΜΕ και δεν αφορά τηλεοπτικές προσπάθειες των ίδιων των πολιτών με την παραγωγή δικών τους ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών σε μη συστημικά μέσα- η επανάληψη,
- το μη κανονικό να μετατρέπεται σε κανονικό και
- ο αποπροσανατολισμός.
Το παρατηρούμε κατά κόρον στην Ελλάδα όπου:
- διάφοροι οικονομολογούντες ... μιλούν συνεχώς για τα νέα μέτρα ... που αν δεν ληφθούν ... η χρεοκοπημένη χώρα θα χρεοκοπήσει
(δεν εξετάζεται η κρίση καθ' εαυτή, και οι ευθύνες του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος) - η οικονομική κρίση (όπου το κοινό φαντάζεται τον εαυτό του σε συνθήκες φτώχειας) συνοδεύεται από τη χρήση βίας όπως είναι η συνεχής παρουσίαση εγκλημάτων κτλ.
Όταν οι άνθρωποι φοβούνται
Αυτοί που παρακολουθούν περισσότερο τηλεόραση συμμετέχουν λιγότερο σε ομάδες, αισθάνονται λιγότερο ασφαλείς, και μένουν περισσότερες ώρες στο σπίτι τους. Έτσι τείνουν να παρακολουθούν περισσότερες ώρες τηλεόραση και το πρόβλημα επιδεινώνεται.
- γίνονται πιο συντηρητικοί ...
η ενασχόληση με τα κοινά μειώνεται ... άρα γίνονται πειθήνια όργανα πολιτικών που δεν επιθυμούν την ενασχόληση των πολιτών με τα κοινά μέσω δημιουργίας ομάδων. - δεν επιθυμούν διάδραση με τους γείτονές τους
- τείνουν να κλείνονται στους εαυτούς τους και να απομονώνονται κοινωνικά.
Αυτοί που παρακολουθούν περισσότερο τηλεόραση συμμετέχουν λιγότερο σε ομάδες, αισθάνονται λιγότερο ασφαλείς, και μένουν περισσότερες ώρες στο σπίτι τους. Έτσι τείνουν να παρακολουθούν περισσότερες ώρες τηλεόραση και το πρόβλημα επιδεινώνεται.
Λέξεις εντοπισμού:
