Τα "ψευδή παραδείγματα"
● Η Πολιτική άγεται και φέρεται από τις ελίτ.
● "Ψευδείς" ηγεσίες παρουσιάζονται σαν οι μόνες επιλογές.
● Λύσεις υπάρχουν για όλα τα προβλήματα.
✎ SLpress Α. Οικονόμου
Η εξέλιξη, η αδράνεια και η σύγκρουση
Ο πολιτισμός και η εξέλιξη περιορίζονται ή εμποδίζονται από την αδράνεια (E. Bernays, Εβραίος στην καταγωγή και πατέρας της σύγχρονης προπαγάνδας).Στα πλαίσια αυτά, ο πόλεμος έχει στόχο τη βίαιη μεταβολή της αδράνειας του πολιτισμού – ενώ αλλάζει δυναμικά την κατεύθυνση του, με έναν τρόπο όμως που ωφελεί αυτούς που σχεδιάζουν τις συγκρούσεις.
Λύσεις υπάρχουν πάντα
Υπάρχουν λύσεις για όλα τα σημερινά προβλήματα, παγκόσμια και εθνικά ... τις οποίες πρέπει να εφαρμόσει η Πολιτική ... η οποία όμως έχει τους δικούς της εντολοδόχους.
Οι εντολοδόχοι είναι είτε ο λαός (που δεν συμβαίνει στις κατ' επίφαση Δημοκρατίες) είτε η οικονομική ελίτ.
Ο λαός είναι πιο αδρανής από τις ελίτ και έτσι η Πολιτική «άγεται και φέρεται» από τις ελίτ εξυπηρετώντας αποκλειστικά και μόνο τα δικά τους συμφέροντα.
Τα νέα μέσα πολέμου
Περαιτέρω εφαρμόζεται οικονομικός πόλεμος, 4ης γενιάς, με μεθόδους χειραγώγησης που χρησιμοποιούν και οι κυβερνήσεις (που ευρίσκονται στην έμμισθη υπηρεσία των ελίτ) και οι ελίτ.
Επιδιώκεται να κερδηθεί ο πόλεμος εναντίον μίας ομάδας ανθρώπων (κοινωνίες), με μεθόδους χειραγώγησης, αναγκάζοντας τους να καταστρέψουν ο ένας τον άλλο – έτσι ώστε η κυβέρνηση να μην χρειάζεται να συγκρουστεί μαζί τους άμεσα.
Οι ψευδείς ηγεσίες
Ένα από τα βασικότερα εργαλεία για την επίτευξη του συγκεκριμένου αποτελέσματος είναι τα «ψευδή παραδείγματα» – μέσω των οποίων διαιρείται ο πληθυσμός από «ψευδείς ηγεσίες» που τοποθετούνται σκόπιμα (πέμπτη φάλαγγα), από πλαστές ή ορισμένες φορές πραγματικές εξωτερικές απειλές, καθώς επίσης από προκατασκευασμένες κρίσεις.
ΔΝΤ, PSI, ΣΥΡΙΖΑ, Τουρκία
Η ψευδής ηγεσία της Ελλάδας την οδήγησε ύπουλα το 2010 στην παγίδα του ΔΝΤ, μέσα από μία προκατασκευασμένη κρίση.
Λίγο μετά συμπληρώθηκε από τη χρεοκοπία (PSI), ενώ σήμερα έχουν προστεθεί και οι εξωτερικές απειλές.
Η Τουρκία χρησιμοποιείται για να παραμείνουν αδρανείς οι Πολίτες – παρά το ότι έχουν συνειδητοποιήσει πλέον πως τα μνημόνια δεν ήταν το πικρό φάρμακο αλλά ένα θανατηφόρο δηλητήριο.
Η επόμενη ψευδής ηγεσία δολοφόνησε την τελευταία ελπίδα των Ελλήνων, οι οποίοι πλέον έχουν πεισθεί ανόητα πως δεν υπάρχουν εναλλακτικές δυνατότητες, και επιλέγουν ξανά τους ίδιους τους θύτες τους.
Μοναδική ελπίδα για να αλλάξει η συμπεριφορά τους, είναι ο πόλεμος.
Το ερώτημα είναι το ποιος θα σχεδίαζε έναν τέτοιο πόλεμο για να ανατρέψει τη συλλογική αδράνεια και αν ο στόχος του θα ήταν το κοινό καλό ή η δική του ωφέλεια – ειδικά σε μία χώρα όπως η σημερινή Ελλάδα.
Επίλογος
Το μεγάλο αστείο σήμερα είναι η στάση των Ελλήνων, οι οποίοι αναρωτιούνται εάν έχουν εναλλακτικές επιλογές στις εκλογές – αποφασίζοντας τελικά σε μεγάλο βαθμό να ψηφίσουν ξανά τους θύτες τους
Θα έπρεπε να επιλέξουν ένα οποιοδήποτε άλλο κόμμα από τα πάνω από 50 που συμμετέχουν στις εκλογές – αρκεί να μην έχει συμβάλλει στην καταστροφή που προηγήθηκε και να μη στηρίζει τις μεθόδους της (=μνημόνια).
Φυσικά δεν είναι απίθανο να τους προδώσουν και αυτά με τη σειρά τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να αλλάζουν συνεχώς, παραμένοντας αδρανείς
