Γιατί σιωπούν τα πρόβατα
● Υπάρχει όμως ευκαιρία να αποφύγουμε τις τεχνικές χειραγώγησής μας.
✎ The Analyst Β. Βιλιάρδος
Άποψη
το Μάιο του 2010 η Ελλάδα οδηγήθηκε σκόπιμα στο ΔΝΤ (σενάριο), μέσω της παραποίησης των στοιχείων:- για το έλλειμμα (από το 6,5% το 2007 στο 15,6% το 2009) και
- το δημόσιο χρέος (από το 107,2% του ΑΕΠ το 2007 στο 129,7%),
- γεμίζοντας τους δρόμους και τις πλατείες,
- διαδηλώνοντας μαζικά, καθώς επίσης
- δημιουργώντας το κίνημα των αγανακτισμένων
...
Κάτι περισσότερο από ένα χρόνο αργότερα ... επικράτησε η «σιωπή των αμνών» ... φτάνοντας σε μία πραγματικά εκκωφαντική σιγή, η οποία θυμίζει μία συλλογική αποχαύνωση: μία πλήρη αδιαφορία των Ελλήνων για τον εαυτό τους, για τα παιδιά τους και για την πατρίδα τους, στην οποία συντελείται μία πραγματική γενοκτονία.
...
γιατί άραγε οι Έλληνες δεν αναζήτησαν ποτέ μόνοι τους έναν τρόπο, για να μπορούν να εξυπηρετούν το δημόσιο χρέος τους ... αντί να θεωρούν ανόητα πως αυτοί ευθύνονται για την πτώχευση της χώρας τους, επειδή είναι διεφθαρμένοι, ή φοροφυγάδες, τεμπέληδες και σπάταλοι, κατά τις κατηγορίες της περισσότερο διεφθαρμένης χώρας του πλανήτη, της Γερμανίας, και του "έλληνα" πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου;
...
γιατί άραγε οι Έλληνες δεν αναζήτησαν ποτέ μόνοι τους έναν τρόπο, για να μπορούν να εξυπηρετούν το δημόσιο χρέος τους ... αντί να θεωρούν ανόητα πως αυτοί ευθύνονται για την πτώχευση της χώρας τους, επειδή είναι διεφθαρμένοι, ή φοροφυγάδες, τεμπέληδες και σπάταλοι, κατά τις κατηγορίες της περισσότερο διεφθαρμένης χώρας του πλανήτη, της Γερμανίας, και του "έλληνα" πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου;
...
Γιατί σιωπούν τα πρόβατα, γιατί δεν αντιδρούν και δεν δραστηριοποιούνται, όταν οδηγούνται νομοτελειακά στη σφαγή τους;
Ερμηνείες μπορεί να δοθούν από την επιστήμη της εφαρμοσμένης ψυχολογίας
Το παράδοξο της Δημοκρατίας
O λαός παρομοιάζεται συχνά σαν μία αγέλη προβάτων,με έντονη τάση της προς παράλογες συναισθηματικές αντιδράσεις – από έναν ανορθόδοξο παρορμητισμό, ο οποίος οφείλει να ελέγχεται.η ηγεσία ενός κράτους ερμηνεύει τη «σιωπή της αγέλης», σαν μία έγκριση της πολιτικής της δράσης
...
Θουκυδίδης:
ο όχλος διακρίνεται από το πάθος εις βάρος της λογικής, είναι ασταθής, άστατος, ενώ καθιστά υπεύθυνους τους άλλους για τα δικά του λάθη
οι πολιτικοί κατευθύνονται κυρίως από την τάση τους για δύναμη, τις κυριαρχικές τους βλέψεις, και τις προσωπικές τους φιλοδοξίες.
...
Αριστοτέλης:
η καλύτερη κυβερνητική μορφή (Τιμοκρατία, όπου διοικούν οι πλέον σεβαστοί στο λαό και οικονομικά ανεξάρτητοι), όφείλει να ισορροπεί μεταξύ τους τόσο τα ολιγαρχικά, όσο και τα δημοκρατικά στοιχεία – με έναν τέτοιον τρόπο, ώστε ούτε η μάζα και οι φτωχοί, ούτε η ελίτ και οι πλούσιοι να έχουν την εξουσία.
Αυτό είχε επιτευχθεί σε ικανοποιητικό βαθμό πρόσφατα με την αστική δημοκρατία, την εξάπλωση της "μεσαίας τάξης", που τώρα συστηματικά καταστρέφεται.
Η "δημοκρατική¨ ολιγαρχία
Η Δημοκρατία στη Δύση σήμερα είναι η μοναδική μορφή διακυβέρνησης, μέσω της οποία νομιμοποιείται η εκάστοτε πολιτική εξουσία.
...
Οι κυριαρχούσες ελίτ αντιμετωπίζουν τη Δημοκρατία ως μία απαραίτητη ψευδαίσθηση όμως πίσω από τη ρητορική της Δημοκρατίας, εξασφαλίζουν τα δικά τους συμφέροντα, στηρίζοντας ολιγαρχικές δομές.
Οι κυριαρχούσες ελίτ αντιμετωπίζουν τη Δημοκρατία ως μία απαραίτητη ψευδαίσθηση όμως πίσω από τη ρητορική της Δημοκρατίας, εξασφαλίζουν τα δικά τους συμφέροντα, στηρίζοντας ολιγαρχικές δομές.
Διαβρώνουν τις δημοκρατικές δομές, αλλά με τρόπο που να μην φαίνεται στον πληθυσμό.
Αυτό έχει επιταχυνθεί, με τη βοήθεια των χρεών, και διαφόρων "θεσμών" του τύπου της ΕΕ, Τρόικας, Παγκόσμιας Τράπεζας, ΔΝΤ, TTIP (άρθρο) κοκ.
...
Με απλά λόγια, οι εγκατεστημένες ολιγαρχικές δομές κάτω από το μανδύα της Δημοκρατίας, έχουν μετατρέψει τις δημοκρατίες της δύσης σε ολιγαρχίες, χωρίς να αντιμετωπίζονται ως τέτοιες από τους λαούς – με αφετηρία τις Η.Π.Α., (πολλά εγχειρίδια αναφέρονται στη «διαχείριση» της Δημοκρατίας προς όφελος της ελίτ).
Με απλά λόγια, οι εγκατεστημένες ολιγαρχικές δομές κάτω από το μανδύα της Δημοκρατίας, έχουν μετατρέψει τις δημοκρατίες της δύσης σε ολιγαρχίες, χωρίς να αντιμετωπίζονται ως τέτοιες από τους λαούς – με αφετηρία τις Η.Π.Α., (πολλά εγχειρίδια αναφέρονται στη «διαχείριση» της Δημοκρατίας προς όφελος της ελίτ).
Η συλλογική ουτοπία
το 70% του αμερικανικού πληθυσμού δεν έχει πλέον καμία επιρροή στις πολιτικές αποφάσεις, κάτι που συμβαίνει και στην Ευρώπη...
φάνηκε και στην Ελλάδα όπου, παρά το ότι οι Έλληνες ψήφισαν δύο φορές εναντίον των μνημονίων, τα οποία νομιμοποιούν το νεοφιλελεύθερο καθεστώς, δεν συνέβη απολύτως τίποτα. Ακόμη χειρότερα, την τρίτη φορά.
...
Παρά το ότι φάνηκε καθαρά πως όποιο κόμμα και αν επέλεγαν οι Έλληνες, δεν θα απέφευγαν τα μνημόνια, τη λεηλασία, τη υποδούλωση και την απόλυτη υποταγή τους στο νεοφιλελευθερισμό, συνεχίζουν να έχουν την ψευδαίσθηση πως μπορούν με δημοκρατικές διαδικασίες να αλλάξουν το οδυνηρό μέλλον που διαγράφεται μπροστά τους, καθώς επίσης να ξεφύγουν από τον αφελληνισμό
Αρνούνται να πιστέψουν ακόμη και αυτά που φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού, όπως η «άφεση αμαρτιών» που υποχρεώθηκε να δώσει το ΣΔΟΕ, στους φοροφυγάδες της εγχώριας ελίτ (πηγή)....
...
M. Friedman (1990)
Όταν ιδρυθεί μία δημοκρατική κοινωνία, καταστρέφεται η ελεύθερη οικονομίαη ελεύθερη οικονομία δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το νεοφιλελευθερισμό, η ουσιαστική Δημοκρατία αποτελεί τον εχθρό του νεοφιλελευθερισμού – ένα μη αποδεκτό επιχειρηματικό ρίσκο.
...
Εάν η Δημοκρατία αποτελεί μία απαραίτητη ψευδαίσθηση στα «πολιτικά εγχειρήματα», τότε θα πρέπει να ελέγχεται, έτσι ώστε να μετατρέπεται σε μία «θεατρική δημοκρατία» (spectator democracy)
Έτσι διατηρείται ανέπαφη η ψευδαίσθηση, ενώ εξασφαλίζεται η απαιτούμενη πολιτική σταθερότητα – κάτι που θεωρείται απαραίτητο, για την επίτευξη των στόχων της εκάστοτε ελίτ.
Η συστηματική προπαγάνδα
Σύμφωνα με την ελίτ, η κρίση της "υπερβολικής" Δημοκρατίας επιλύεται και ελέγχεται τότε μόνο (από την πλευρά της ελίτ), όταν ο πληθυσμός αποπολιτικοποιείται σε μεγάλο βαθμό – υποχρεούμενος σε έναν πολιτικό λήθαργο, καθώς επίσης σε μία ηθική απάθεια, σε μία συλλογική αποχαύνωση...
επιτυγχάνεται με κατάλληλες τεχνικές, μιάς «θεατρικής Δημοκρατίας»:
- επαγωγική απάθεια
(οικονομικά προβλήματα, επερχόμενες καταστροφές, φόβοι για το μέλλον, καταναλωτισμός κτλ.) - διαχείριση κοινής γνώμης
(αυτοενοχή, εστίαση προσοχής σε άλλα θέματα, εκτόνωση οργής, στροφή οργής σε λάθος σημείο, κτλ.)
Απτά παραδείγματα στον Ελληνικό πληθυσμό:
- Αυτοενοχής, όταν Γ. Παπανδρέου ως πρωθυπουργός της Ελλάδας διεκήρυσσε παγκοσμίως ότι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι, φοροφυγάδες, τεμπέληδες, σπάταλοι, κτλ. ή το "μαζί τα φάγαμε" του κ. Πάγκαλου
- Εκτόνωσης, όπως οι τηλεοπτικές εκπομπές, με δημοσιογράφους που δήθεν ελέγχουν την εξουσία, κατηγορώντας την συνεχώς – όμως στόχος είναι η εκτόνωση των θεατών τους, έτσι ώστε να μην αντιδρούν οι ίδιοι, ήσυχοι πως κάποιοι άλλοι ενεργούν στη θέση τους για την προστασία των συμφερόντων τους
- Στροφής της οργής, στην πολιτική όπως σε σκάνδαλα, στην κρατική οργάνωση (ανικανότητα, διαφθορά η οποία όμως δεν τιμωρείται), ή αποκλειστικά σε εξωτερικούς παράγοντες (όπως τη Γερμανία κτλ.)
οι τεχνικές αυτές (προπαγάνδα) με την σύγχρονη εξέλιξή τους υπό αριστερό πέπλο είναι φθηνότερες από τη βία, το χρηματισμό ή από οιαδήποτε άλλη μορφή ελέγχου, αποτελούν έναν ιδανικό, βέλτιστο τύπο διακυβέρνησης του όχλου, που στοχεύουν:
- στην ελαχιστοποίηση της ικανότητας των ανθρώπων να κρίνουν σωστά
- δημιουργία απόψεων, εντυπώσεων ή πεποιθήσεων που να επιτρέπουν στις ελίτ, πολιτικές ή οικονομικές, να εκμεταλλεύονται τις μάζες στο έπακρο, με τη θέληση τους
Bernay, βιβλίο του από το 1928
Η συνειδητή και ευφυής χειραγώγηση του τρόπου συμπεριφοράς και των πεποιθήσεων των μαζών, αποτελεί ένα από τα βασικότερα συστατικά των δημοκρατικών κοινωνιών.
Οι οργανώσεις που λειτουργούν στο παρασκήνιο, ελέγχουν όλες τις κοινωνικές διαδικασίες. Συνιστούν δε μία σκιώδη διακυβέρνηση, η οποία είναι ο πραγματικός ηγεμόνας της χώρας μας...
Οι σκιώδεις κυβερνήσεις αποτελούνται από τα αόρατα δίκτυα των πολλών και διαφορετικών ελίτ, όπως αυτό στο γράφημα που ακολουθεί (Τριμερής Επιτροπή, Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, Λέσχη Μπίλντεμπεργκ), τα οποία ελέγχουν με τη βοήθεια της χειραγώγησης όλες τις κοινωνικές διαδικασίες.
...
καθοδηγούν τις πολιτικές αποφάσεις, ενώ τις προωθούν με τον τρόπο που θέλουν στις μάζες, με τη βοήθεια των διατεταγμένων δημοσιογράφων των ΜΜΕ – ως αναπόφευκτες συνήθως θυσίες ή περιορισμούς, για το καλό της πλειοψηφίας των ανθρώπων και ειδικά των αδυνάτων!
...
P. Lazarsfeld επικοινωνιολόγος:
η ιδανικότερη μέθοδος προώθησης είναι η πλημύρα πληροφοριών προς τις μάζες, έτσι ώστε να έχουν την ουτοπία της σωστής, πλήρους ενημέρωσης τους – γεγονός που τους δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι είναι υπεύθυνα πληροφορημένοι Πολίτες, οπότε είναι ήσυχοι με τη συνείδηση τους.
...
οι «κοινωνικοί ναρκωτές», όπως αποκαλεί τα ΜΜΕ, φροντίζουν να εθίζουν τους θεατές, αναγνώστες ή ακροατές τους στις ειδήσεις σε τέτοιο βαθμό, έτσι ώστε να μην μπορούν χωρίς αυτές – αδυνατώντας να κατανοήσουν την αρρώστια που τους προκαλεί ο συγκεκριμένος εθισμός
Η αριστερίζουσα αντιπροσωπευτική δημοκρατία, με έντονα δεξιές αποχρώσεις (κόμματα συγκυβέρνησης) έχει στεφθεί με απόλυτη επιτυχία στην Ελλάδα
Ο συνδυασμός οικονομικών μαρτυρίων με την έντονη προπαγάνδα εύλογα εξουδετέρωσε όλες τις υγιείς αντιστάσεις – προς όφελος της παγκόσμιας ελίτ, η οποία κατάφερε να μάθει πάρα πολλά από τη διαχείριση της ελληνικής κρίσης, επί πλέον στα χρήματα που κέρδιζε και κερδίζει.
Δεν πρέπει να αναρωτιέται κανείς γιατί σιωπούν τα πρόβατα τα οποία, ενώ φοβόνταν το λύκο, οδηγούνται στη σφαγή από το χαμογελαστό, νεαρό βοσκό τους – χωρίς την παραμικρή αντίσταση ή, έστω, αντίδραση – είναι επειδή έχουν πλέον συνθηκολογήσει ψυχικά και διανοητικά, κυρίως κάτω από την πίεση της προπαγάνδας.
Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία για τα απολύτως καταστροφικά αποτελέσματα της πολιτικής των μνημονίων (ανάλυση) – ενώ, εάν τυχόν νομίζουν πως η διαγραφή του δημοσίου χρέους συνεχίζει να αποτελεί λύση, έχουν δυστυχώς τη λάθος εντύπωση.
Σε κάθε περίπτωση, εάν συνεχίζουν να επιτρέπουν να θεωρούνται ως διανοητικά ανεπαρκείς, πιστεύοντας πως η επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους που θα εγκριθεί, όταν αποδείξουν πως είναι καλά και υπάκουα παιδιά, είναι ταυτόσημη με την ονομαστική διαγραφή, τότε οι εφιάλτες τους δεν πρόκειται ποτέ να τελειώσουν – ελπίζοντας όπως πάντα να κάνουμε λάθος.
Λέξεις εντοπισμού:
οι «κοινωνικοί ναρκωτές», όπως αποκαλεί τα ΜΜΕ, φροντίζουν να εθίζουν τους θεατές, αναγνώστες ή ακροατές τους στις ειδήσεις σε τέτοιο βαθμό, έτσι ώστε να μην μπορούν χωρίς αυτές – αδυνατώντας να κατανοήσουν την αρρώστια που τους προκαλεί ο συγκεκριμένος εθισμός
Επίλογος
Ο μεγάλος αριθμός των «ενημερωτικών» πολιτικών εκπομπών στα ελληνικά κανάλια ... αποδεικνύει το πόσο στενά είναι συνδεδεμένη η προπαγάνδα με τα ΜΜΕ – ειδικά σε μία χώρα που αποτελεί το πειραματόζωο της νέας πολιτικής της ελίτ, την οποία ξεκίνησε να εφαρμόζει με τη βοήθεια της παραποίησης των οικονομικών μεγεθών, έτσι ώστε να γίνει εφικτή η μετατροπή των Πολιτών σε σκλάβους χρέους.Η αριστερίζουσα αντιπροσωπευτική δημοκρατία, με έντονα δεξιές αποχρώσεις (κόμματα συγκυβέρνησης) έχει στεφθεί με απόλυτη επιτυχία στην Ελλάδα
Ο συνδυασμός οικονομικών μαρτυρίων με την έντονη προπαγάνδα εύλογα εξουδετέρωσε όλες τις υγιείς αντιστάσεις – προς όφελος της παγκόσμιας ελίτ, η οποία κατάφερε να μάθει πάρα πολλά από τη διαχείριση της ελληνικής κρίσης, επί πλέον στα χρήματα που κέρδιζε και κερδίζει.
Δεν πρέπει να αναρωτιέται κανείς γιατί σιωπούν τα πρόβατα τα οποία, ενώ φοβόνταν το λύκο, οδηγούνται στη σφαγή από το χαμογελαστό, νεαρό βοσκό τους – χωρίς την παραμικρή αντίσταση ή, έστω, αντίδραση – είναι επειδή έχουν πλέον συνθηκολογήσει ψυχικά και διανοητικά, κυρίως κάτω από την πίεση της προπαγάνδας.
Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία για τα απολύτως καταστροφικά αποτελέσματα της πολιτικής των μνημονίων (ανάλυση) – ενώ, εάν τυχόν νομίζουν πως η διαγραφή του δημοσίου χρέους συνεχίζει να αποτελεί λύση, έχουν δυστυχώς τη λάθος εντύπωση.
Σε κάθε περίπτωση, εάν συνεχίζουν να επιτρέπουν να θεωρούνται ως διανοητικά ανεπαρκείς, πιστεύοντας πως η επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους που θα εγκριθεί, όταν αποδείξουν πως είναι καλά και υπάκουα παιδιά, είναι ταυτόσημη με την ονομαστική διαγραφή, τότε οι εφιάλτες τους δεν πρόκειται ποτέ να τελειώσουν – ελπίζοντας όπως πάντα να κάνουμε λάθος.
Λέξεις εντοπισμού:
