Ανορθόδοξος Πόλεμος -1 Επισκόπηση -2 (1.21 - 1.43)
● Τα χαρακτηριστικά (συνεργασία, συμβατοί σκοποί και ιδεολογία, ηγεσία)
● Η εκτίμηση για το κατά πόσον είναι εφικτό.
● Οι τρόποι διεξαγωγής (γενικός και περιορισμένος πόλεμος)
ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΜΙΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ
1-21 Υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά μιας αντιαστασικαής κίνησης για να είναι υποστηριχθεί από τις ΗΠΑ- Να θέλει να συνεργαστεί με τις ΗΠΑ.
- Να έχει συμβατούς με τις ΗΠΑ σκοπούς και ιδεολογία.
- Να έχει ικανή ηγεσία.
Θέληση συνεργασίας
1-22 Η επιτόπια δύναμη, πρέπει να θέλει ειλικρινά να συνεργαστεί. Κανένας ηγέτης δεν παραιτείται των δυνάμεών του, για να τις δώσει στις ΗΠΑ. Οι ηγέτες των στασιαστών αναμένουν να διατηρήσουν τις δυνάμεις τους ενώ θα επωφελούνται από την συνεργασία με τις ΗΠΑ. Στοχευμένα και πειστικά στους ηγέτες και ομάδες μηνύματα μπορεί να αυξήσουν την θέληση να δεχθούν υποστήριξη απά τις ΗΠΑ.Συμβατοί σκοποί και ιδεολογία
1-23 Οι συμβατοί σκοποί και ιδεολογία συνδέει τις δυνάμεις των επιτυχημένων κινήσεων. Οι οργανισμοί που δεσμεύονται εκτός ιδεολογίας - μισθοφόροι, στρατολόγηση - δεν διαρκούν. Οι ένοπλες ομάδες βρίσκουν κοινούς δεσμούς στην εθνικότητα, θρησκεία, ή στη φυλή. Πειστικές τεχνικές και μηνύματα τονίζουν τους κοινούς δεσμούς και ενώνουν διαφορετικές ομάδες σε ένα κοινό σκοπό. Όταν οι ομάδες ενωθούν, άλλα μηνύματα ενισχύουν την ενότητα καλλιεργώντας το ηθικό, την οργανωτική συνοχή, και τονίζοντας τους αμοιβαίους στόχους.Ηγεσία
1-24 Οι ηγέτες είναι προσεκτικοί στις συνεργασίες τους. Πρέπει τα κίνητρα και οι επιθυμίες τους να γίνουν κατανοητά. Οι σχεδιαστές πρέπει να λάβουν υπόψη τις ζητούν οι ΗΠΑ και τι προσφέρουν σε αντάλλαγμα στην πλευρά των ανταρτών. Ένας αρχικά "εύκολος" ηγέτης μπορεί να είναι απελπισμένος και ανίκανος, και να ενδιαφέρεται μόνο για το προσωπικό του όφελος. Παρόμοια ένας αρχικά αδιάφορος ηγέτης, μπορεί να είναι αποτελεσματικός, που δεν εντυπωσιάζεται από τις προσφορές χωρίς μακρόχρονες δεσμεύσεις λόγω και των κινδύνων. Η σε βάθος κατανόηση χρειάζεται σχεδόν πάντα επιτόπια παρατήρηση, για να έχει κανείς μια καλή εκτίμηση.1-25 Οι ψυχολογικές εκτίμήσεις μπορούν να δώσουν προβλέψεις για την μελλοντική συμπεριφορά συνεργατών, άρα και ένα βαθμό βεβαιότητας για την εκτίμηση, τις προσδοκίες τους, πως θα διεξάγουν τις επιχειρήσεις, τις μεθόδους μάχης, την μεταχειριση των πολιτών, και άλλα σημαντικά πράγματα που μπορεί να έχουν πολιτικές και νομικές συνέπειες, Έτσι εκτιμάται συνολικά η καταλληλότητα για να υποστηριχθεί μια κίνηση.
Η ΚΡΙΣΙΜΟΤΗΤΑ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΕΦΙΚΤΟΤΗΤΑΣ
1-26 Εάν οι επιχειρήσεις διεξαχθούν, χωρίς κατάλληλη εκτίμηση η πιθανότητα μη επιθυμητών επιπλοκών είναι μεγάλη. Όλο το επιχειρησιακό προσωπικό πρέπει να κάνει προσωπικές συναντήσεις. Είναι ζωτικό για να επιτρέψει μια ακριβή εκτίμηση. Κανένα μέλος μόνο δεν μπορεί να δώσει την πλήρη εικόνα.1-27 Η εκτίμηση εφικτότητας αναλύει την επιτευξιμότητα, αποδεκτότητα και καταλληλότητα της αποστολής. Βασίζεται στην αποστολή, τον εχθρό, το έδαφος και τον καιρό, τις διαθέσιμες ομάδες και την υποστήριξή τους, καθώς και θέματα πληθυσμού για να καθορίσει τα μέσα και τους πόρους για να επιτύχει τις απαιτήσεις της αποστολής. Σταθμίζει ότι το πιθανό κέρδος υπερβαίνει τις πιθανές απώλειες, και ότι η επίτευξη των αντικειμενικώ σκοπών θα επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
1-28 Οι τυπικές περιοχές ενδιαφέροντος της εκτίμησης εφικτότητας είναι:
-
Υπάρχουν ομάδες που θα μπορούσαν, με βοήθεια, να εξελιχθούν σε βιώσιμη
δύναμη;
- Υπάρχει επαφή με πρόσωπα που αντιπροσωπεύουν το αντιστασιακό δυναμικό στην περιοχή;
- Υπάρχουν ικανοί ηγέτες με συμβατούς των ΗΠΑ στόχους, που θέλουν να συνεργαστούν με τις ΗΠΑ;
- Μπορούν οι ΗΠΑ να τους επηρεάσουν να συμμορφωθούν με τους στόχους των ΗΠΑ;
- Είναι οι τακτικές μάχης αποδεκτές με τα πρότυπα των ΗΠΑ, τον νόμο του Πολέμου, και τον πληθυσμο των ΗΠΑ;
- Το γεωγραφικό και δημογραφικό περιβάλλον, θα υποστηρίξει την αντίσταση;
- Ο εχθρός έχει τον έλεγχο του πληθυσμού;
- Το πιθανό κέρφος αξίζει τον πιθανό κίνδυνο; Η ομάδα, είναι πολιτικά αποδεκτή από τους άλλους πολιτικούς στην περιοχή;
1-29 Όλα τα στοιχεία Ανορθοδόξου Πολέμου, βοηθούν τον διοικητή να απαντήσεις αυτές τις ερωτήσεις,
1-30 Καλή πηγή πληροφοριών είναι οι ομογενείς. Χρειάζεται όμως προσοχή στο τι λέει το κάθε πρόσωπο. Η επιρροή του στην χώρα μπορεί να είναι πολύ μικρότερη, και αυτός υπερβάλλει για να επωφεληθεί, ιδίως όταν λείπει για μακρύ χρονικό διάστημα, και σε χώρες με σκληρά καθεστώτα.
1-31 Κατά την εκτίμηση οι σχεδιαστές πρέπει να έχουν ξεκάθαρους σκοπούς, την επιθυμητή τελική κατάσταση, και το ακριβές επίπεδο υποστήριξης που διατίθεται και είναι αποδεκτό. Χωρίς αυτά η διαπραγμάτευση είναι μάταιη. Εάν οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές χρειάζεται να σκεφτούν πιθανά μέτρα για να τις κάνουν ευνοϊκές:
- Να πείσουν μια ομάδα να σταματήσει απαράδεκτες τακτικές ή συμπεριφορές.
- Να πείσουν μια συμμαχία να δεχθεί μια αντιστασιακή ομάδα, με συγκεκριμένους όρους.
- Να υποβαθμίσουν τον έλεγχο του εχθρού στον πληθυσμό.
- Να υποστηρίξουν την θέληση του πληθυσμού να αντισταθεί.
- Μπορεί τελικά να επιτευχθούν οι σκοποί στο δεδομένο χρονικό περιθώριο;
1-32 Άλλοι οργανισμοί, μπορεί εμπλακούν για να βοηθήσουν, ενθαρρύνοντας την συμμόρφωση με πρότυπα και νόμους, καλλιέργεια ενότητας, μεταβολή συμπεριφοράς κτλ.
1-33 Θέλει προσοχή. Αν μια επιτόπια ομάδα δεν κάνει, να μην χρησιμοποιηθούν αντιπρόσωποι που δεν είναι γηγενείς. Οι ΗΠΑ απέτυχαν όπου δημιούργησαν τέτοιες δυνάμεις χωρίς σύνδεση με τον τοπικό πληθυσμό.
ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ
1-34 Οι τρόποι διεξαγωγής είναι δύο, με την αναμονή μεγάλης κλίμακος στρατιωτικής εμπλοκής, και χωρίς αυτήν.ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
1-35 Στον γενικό πόλεμο υπάρχουν δύο πιθανοί στόχοι. Είτε να διευκολύνουν την είσοδο των συμβατικών δυνάμεων, ή να εκτρέψουν τις δυνάμεις του εχθρού από την περιοχή επιχειρήσεων.1-36 Οι δυνάμεις ΑΠ μπορούν και να κάνουν ψυχολογική ροετοιμασία του πληθυσμού, να δεχθεί τις συμβατικές δυνάμεις, και να πείσουν τους ηγέτες του εχθρού να εκτρέψουν δυνάμει. Μπορούν να διασπείρουν μηνύματα ότι θα γίνει ανταρτοπόλεμος σε μια περιοχή, μακριά από το θέατρο που θα επιχειρήσουν οι κύριες δυνάμεις. Παραδείγματα είναι:
- Θέατρα Ευρώπης και Ειρηνικού (1942–1945).
- Βόρεια Κορέα (1951–1953).
- Σχέδια Έκτακτης Ανάγκης για δυτική Ευρώπη στον Ψυχρό Πόλεμο (1952–1989).
- Κουβέιτ (1990–1991).
- Αφγανιστάν (2001–2002).
- Ιράκ (2002–2003).
1-37 Χρησιμοποιούνται ενέργειες και μηνύματα που παρενοχλούν ή υποβαθμίζουν ακόμα και στρατιωτικές δυνατότητες, ελλατώνοντας το ηθικό και την συνοχή. Αυξάνουν τις λιποταξίες, τις παραδόσεις και την μιζέρια στις μονάδες. Φτάνουν και μέχρι το σημείο να κάνουν ολόκληρες μονάδες ανίκανες να πολεμήσουν.
1-38 Οι αντιστασιακές δυνάμεις αναλαμβάνουν ένα σημειακό κίνδυνο, να μπορέσουν να ενωθούν με τις δυνάμεις εισβολής. Η πρόκληση είναι να συγχρονίζουν τις προσπάθειές με τις δυνάμεις εισβολής, χωρίς να εκθέσουν την μυστικότητα της εισβολής.
1-39 Εάν οι δυνάμεις ΑΠ προετοιμάζουν μια περιοχή για εισβολή η πρόκληση είναι να εξασφαλίσουν την συμπληρωματική τους δράση (γιατί μπορεί να θέσουν και σε κίνδυνο την εισβολή). Εάν η εξέλιξη δεν είναι όπως σχεδιάστηκε τότε έχουν σημαντικές απώλειες.
1-40 Για τις ΗΠΑ είναι σχετικά απλό να προκαλέσουν εκτροπή των δυνάμεων του εχθρού από την περιοχή εισβολής. Η πρόκληση είναι να καθοριστούν ποιές ενέργειες των ανταρτών θα προκαλέσουν τις επιθυμητές αντιδράσεις του εχθρού, και πως αυτό θα επηρεάσει τον κύκλο αποφάσεων. Εάν δεν πάει καλά θα υπάρχουν σημαντικές επιπτώσεις.
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
1-41 Οι ΗΠΑ γενικά χρησιμοποιούν επιχειρήσεις περιορισμένης εμπλοκής. Παραδείγματα:- Βαλτικές Χώρες (Εσθονία, Λιθουανία, Λετονία - 1950).
- Γουατεμάλα (1954).
- Αλβανία (1949-1954).
- Θιβέτ (1955–1965).
- Ινδονησία (1958).
- Κούβα (1960).
- Βόρειο Βιετνάμ (1961–1964).
- Αφγανιστάν (1980).
- Νικαράγουα (1980).
1-42 Δεν υπάρχουν φανερές ή ενδεχόμενες εχθροπραξίες. Παίρνουν την μορφή στρατηγικής ή πολιτικής. Έτσι αποφεύγονται οι κίνδυνοι ακούσιων συνεπειών ή πρόωρης κλιμάκωσης της σύγκρουσης. Ο τρόπος διεξαγωγής διαφέρει σημαντικά. Η αντιστασιακή δύναμη περιορίζει την έκθεση στον εχθρό των δυνάμεων και της υποδομής της για να διαρκέσει και περισσότερο. Διεξάγει επιχειρήσεις που λαμβάνουν υπόψη την αντίδραση και τα αντίποινα του εχθρού.
1-43 Εάν υπάρξουν αντίποινα η αντίσταση μπορεί να τα χρησιμοποιήσει για να κερδίσει την συμπάθεια και υποστήριξη του πληθυσμού, τονίζοντας τις θυσίες και την αντοχή της αντίστασης εκ μέρους "του λαού". Εάν δεν γίνουν αντίποινα, το χρησιμοποιεί σαν απόδειξη της ικανότητά της να φέρνει αποτελέσματα. Μπορεί επίσης να απεικονίσει την αδυναμία ή απροθυμία επιβολής αντιποίνων σαν αδυναμία του εχθρού, που θα επηρεάσει το ηθικό των δυνάμεών του, και θα ενσταλλάξει την πεποίθηση μιας ήττας.
Λέξεις εντοπισμού: #Βιβλίο #Υβριδικός
